Glèisa deu sègle XVIIau (campanèr deu XIIIau), dominada peu Plantaurèl, las purmèras avançadas deu quau an permés la conservacion de trèits gascons com a Sabarat o au Mas d’Asilh, trèits qui an desapareishut a Palhés o mei generaument dens la vath hauta de la Lesa, francament lengadociana de lenga.