rove
Lo rove o casso sessile
Las codas de las huelhas d’aqueth casso que son mei longas e los aglands que vaden au cap
deus brincòts.
Dens los bòscs, la barrica qu’ei dreta, desgatjada de brancas e la cima que’s sembla a un còne
arrevirat qui cèrca la lutz.
La huelha qu’a lo verd mei fonçat que lo comun mes la pèth qu’ei parièra.
Dab lo cambiament climatic que supòrta mei lo sequèr e qu’ei pr’amor de ’quò qui se’n planta
mei adara. L’an passat que’n plantèm ua ectara e mieja a la comuna de Manhan.
La seuva que cobreish sèt cents mila ectaras en França sustot hens lo nòrd. La mei coneishuda
qu’ei la seuva de Tronçais hens l’Alièr.
La husta n’ei pas la prumèra en quauqua proprietat, n’ei pas la mei pesuca, la mei resistenta, la
mei plegadissa e tanpauc la mei fina mes qu’amassa tant de totas aqueras qualitats e que pòt
ténguer tant de temps hens l’aire e l’aiga en tot aver granas dimensions. Tot aquò que la hica en
prumèra devant las autas esséncias.
Lo Claudi Sent Blancard & lo Gerard Daviaud
