Lo mié pairin de Sescau (près d’Artics 64) qu’emplegava lo mot "abaston" [abastou] tà diser "meule de fougères, ajoncs" (entau sostre deu bestiar). D’autes cops, dens lo "tojars", los dalhèrs (sovent hèra joens ; de cap à 12 ans) qu’èran pagats a l’abaston.