La vita n’ei pas un camin dret
N’am pas nada carta segura
De còps que trobaràs ua lutz
Tot au hons d’ua via escura
La vita n’ei pas un camin dret
N’am pas nada carta segura
De còps que trobaràs ua lutz
Mès lèu que s’estuparà

Qu’aimam de cantar tres o quate cançons
N’avem pas nada vergonha
N’avem pas mei pòur de gran causa
Si quauqu’un trabuca en camin
Tostemps que l’ajudan los companhons.

Tant de coentas, tant d’ahars,
Tant de dolors, tant de patacs, e tant de pelejas

De la vita vitanta, l’escalumada
Doça ploja daurada, mei que tot nos agrada
Segur qu’avem tanben sauneis e ambicions
Mès qu’aimam sustot béver, e minjar e arríder.

Doman que seram tres o quate milions
Visc’ era nosta Gasconha
de Baiona dinc a Tolosa
Dau Medòc ara Val d’Aran
E de Jurançon a Sent Emilion.