Adiu toreador dont l’uelh jita l’eslama
Vos qui d’un pas leugeir viètz afrontar los taurs
Endabans dab fiertat la horrera e’vs aclama
Ça viètz véncer la mort au brut deus nostes* aplaus

Qu’admiri voste pòrt heit de mascle coradje
Quan los braç gran duberts (auberts) e la cama arredida
Esperatz lo bestiàs qu’espumanta de rabia
E en*ganatz lo son balanç d’un hardit cop d’arreia

Enganhs, escarts, horrera estrambordida
Mesclant crits esmavuts dab los coires furios
La bruta mès d’un cop sus vosauts que s’arranca
Suu... en tornejant qu’atz evitatz shens paur

Vinçut, lo herum cad e com ua tempesta
Bravos clapitejants corren sus los gradins (?)
Vosauts a pas comptats en tot guaitar la bestia
Saludatz, hèra fièrs, deu temp e de las mans

Totun si embriagat peu beth uelh d’ua dòna
Pegau, cercatz lo son sorriser encantador
Non vs’at oblidatz pas : lo taur qui vos argueita
Tan lest com l’eslombric e vs pot tumar au còr

Quant deus vostes ainats, susprès en plea glòria
Sangnos que son caduts sus los sables arrogits
Provocant, un uelh negre au lindau de la jòia
Ua estona fatala us aveva enluits.

Aficionats gascons**, ahueacats a las talanqueras
Vos qui deus toreros ahiscatz las ardors,
Viètz, de bèras peleias nostes arenas fièras,
Aqui los campeons qui portan haut los còrs.

* prononciar en ua sillaba unica

**o landes, que depen on e’s canta !